Herşeyi biliyorum
Neden nasıl sormuyorum
Bitmeden hazırdım bu sona

Işıkları yakıyorum
İçimdeki çocukluğum
Senden kalan tek miras bana

Şimdi sakin ve huzurlu
Bir o kadar asil ve gururlu
Dimdik durur onurlu kalbim

Kırdım bu kalemi, dönüşü de yok
Ben doğruydum, sense yanlışlara müptela oldun
Yaktım bu gemiyi, sönüşü de yok
Ama doğru ama yanlış, bu aşkın ayarını sen bozdun